انجام پروژه های حرفه ای مهندسی برق

بیان مقدمه و اهداف پروژه (طراحی کنترل تطبیقی برای مدل های خطی)

در طراحی کنترل تطبیقی اهدافی همچون تعدیل عدم قطعیت سیستم (ویژگی مقاوم) و مقاومت در برابر نویز (نویز سفید و یا رنگی) مد نظر قرار می گیرد. به این منظور انواع الگوریتم ها برای طراحی کنترل تطبیقی مورد استفاده قرار می گیرد. این روش ها براساس مدل سیستم که خطی یا غیرخطی باشد می تواند انتخاب شود.

کار در مدل های خطی قدری ساده تر است. در مدل های خطی با استفاده از مدل تابع تبدیل سیستم می توان انواع روش های زیر را برای پایه ریزی روش های تطبیقی ارائه کرد:

1. کنترل کننده حداقل واریانس : در این الگوریتم کنترلی هدف پایدارسازی بر روی مبدا با در نظر گیری مینیمم سازی مقدار واریانس می باشد.
2. رگولاتور خود تنظیم حداقل واریانس غیر مستقیم تصادفی – STR : آنچه در رگولاتور های خود تنظیم مد نظر است، ردیابی و در عین حال کاهش واریانس خروجی می باشد. در این الگوریتم پلنت تعمیم یافته اساس کار طراحی می باشد. پلنت تعمیم یافته یک مدل تابع تبدیل هم مرتبه با سیستم مینیمم فاز (و یا غیرمینیمم فاز) اصلی می باشد که در آن عمل جایابی قطب انجام می گیرد. به این گونه که با طراحی کنترلر محل قطب های مطلوب تعیین می گردند. به این منظور از حل معادله دیوفانتین استفاده می شود. معادله دینوفانتین چند جمله ای های مطلوب را براساس پایداری و مینیمم سازی واریانس ارائه می دهد.
3. رگولاتور خود تنظیم حداقل واریانس مستقیم تصادفی : در این روش طراحی کنترل تطبیقی نیز همچون رگولاتور خود تنظیم مستقیم از حل معادله دیوفانتین به منظور کنترل سیستم استفاده می شود. با این حال در این روش پارامترهای طراحی شده به طور مستقیم به منظور حل استفاده می شوند.